Hoe kom je als oudere door de coronacrisis?
Elke twee weken eten een twintigtal Voorschotenaren op dinsdag een warme maaltijd met elkaar in Vliethuis. Vanwege de coronamaatregelen moeten de deelnemers van deze ‘Open Eettafel’ dit gezellig samen eten al een paar weken missen. Daarom besloot Voorschoten Voor Elkaar onlangs de vaste bezoekers thuis te verrassen met een verse daghap. Bereid door restaurant “Wapen van Voorschoten” en bezorgd door enthousiaste vrijwilligers.
Eén van deze vaste bezoekers is mevrouw Tisseur (88). Zij belde ons op om te vertellen hoe blij en verrast ze was geweest door de aan huis bezorgde maaltijd. We spraken met haar over hoe ze deze coronatijd doorkomt.
Beduusd
“De maaltijd die ik bezorgd kreeg van de ‘Open Eettafel’ vond ik geweldig. Ik was zo beduusd dat ik, ondanks dat ik wist dat het me werd aangeboden, achteraf dacht dat ik vergeten was te betalen. Ik was helemaal vergeten dat jullie mij gebeld hadden en hadden gezegd dat het gratis was. Ik ben stomverbaasd dat er zoveel mensen extra vrijwilligerswerk doen en ik vind dat prachtig om te zien.
Voorschoten
Ik ben een geboren en getogen Voorschotense. Ik ben zelfs nog naar de Christelijke dorpsschool van meester Schut geweest. Daar waar nu de Hema zit. Een groot deel van mijn leven heb ik in Voorschoten gewoond. Ook woonde ik in Leiden, omdat mijn man een Leidenaar was. Inmiddels ben ik alweer 10 jaar weduwe en ook weer terug in Voorschoten.
Moeilijke tijd
Ik vind het een moeilijke tijd nu. Ondanks dat ik nog veel contacten heb en een lieve dochter die elke week langskomt voel ik me toch vaak alleen. Ik mis m’n vaste activiteiten, zoals m’n handwerkclubje bij Adegeest. En ook de activiteiten van Voorschoten Voor Elkaar zoals de maandelijkse ontmoetingsmiddag en de ‘Open Eettafel’. Verder mis ik de cirkelbus waarmee ik normaal gesproken naar de winkels kan om boodschappen te doen. Ik kom momenteel helemaal niet meer buiten omdat ik door een operatie slecht ter been ben. Gelukkig heb ik een balkonnetje en vanuit mijn woning een prachtig uitzicht op de weilanden!
Coronaperikelen
Maar ik maak me ook zorgen, bijvoorbeeld om de hele situatie, de economische toestand. Het doet me soms een klein beetje denken aan de oorlogstijd. Toen waren er eveneens van die beperkingen. Je kon niet alles meer doen wat je wilde. Dat is nu ook zo.
Toevallig kan ik me heel goed vermaken. Ik brei, borduur en luister naar mooie muziek. Ook kijk ik ‘s middags vaak tv en volg ik het coronanieuws. Maar dan alleen het allerbelangrijkste zoals het journaal en de persconferenties. Heimwee TV vind ik ook leuk om naar te kijken. Een computer heb ik niet maar van mijn kleinzoon kreeg ik een tablet. Daarmee kan ik videobellen en op zondag de kerkdienst volgen.
Familie
Ik heb een goede band met mijn jongste broer. Elke dag bellen we even. Met Pasen werd er gebeld en toen stonden hij en zijn vrouw ineens beneden. Waren ze helemaal vanuit Zoetermeer langs komen fietsen! Dan is het wel heel gek dat je ze niet binnen kunt laten en iets te drinken aanbieden. Ze zijn toen maar beneden op het grasveldje gaan zitten en ik heb toen blikjes frisdrank naar beneden gegooid. Zo was het toch nog even gezellig.
Ook was ik laatst jarig en werd ik verrast door mijn familie die mij vanaf buiten toe stond te zingen. Nou, toen hield ik het even niet meer droog! Het is een gekke tijd. Ik hoop dat alles snel weer normaal wordt.”