Over een rustende erfgooier in Voorschoten tijdens corona

Voorschoten Voor Elkaar komt op diverse manieren in contact met veel verschillende mensen. Ieder met zijn of haar eigen verhaal. Zo ook de 80-jarige Piet Vos. Hij woont nog maar kort in Voorschoten en schreef zijn verhaal zelf voor ons op:

“Ik ben geboren in Bussum en in ’t Gooi. Als zodanig mag ik mezelf dan ook oud-erfgooier noemen. Vele jaren heb ik echter ook in Zoetermeer gewoond en dus altijd wel in de buurt van Voorschoten. 

Voorschoten

Voorschoten als woonplaats is bij mij pas later in beeld gekomen. Dankzij mijn kinderen en mijn, helaas overleden, oud-collega Dick van der Goes. Mijn dochter Sonja woont met haar gezin al heel wat jaren in de mooie wijk Adegeest. Mijn zoon Lambert woont met zijn familie daarentegen in Leiderdorp, ook fijn in de buurt. Ikzelf woonde tot voor kort nog in het aantrekkelijke dorp Beek bij Nijmegen. Aanvankelijk twijfelde ik nog tussen Leiden en Voorschoten. Maar dochterlief en genoemde collega gaven de doorslag. En een mooie woning diende zich gelukkig gauw aan. 

Voorschoten bevalt mij goed. Het is mooi gelegen aan het Groene Hart van Holland en heeft schitterende historische landgoederen. Ook het dorp zelf is markant en toont nog volop haar rijke verleden, ondanks de nieuwe bebouwing.

Werk

Inmiddels ben ik alweer jaren met pensioen, maar tijdens mijn laatste baan was ik senior communicatieadviseur bij NEN in Delft. Daarvoor was ik, bij dezelfde werkgever, jarenlang actief als hoofd public relations. Maar ik ben onder andere ook werkzaam geweest als PR-ambtenaar bij de gemeente Zoetermeer. Een bijzonder interessante tijd!

Voorschoten Voor Elkaar

Met Voorschoten voor Elkaar ben ik twee jaar geleden in aanraking gekomen door mijn zoektocht naar mogelijkheden voor senioren om zich sneller thuis te voelen in de nieuwe woonplaats. Daarbij dacht ik vooral aan een wandelmaatje. Helaas gooide het coronavirus roet in het eten. Wat zich wel aandiende was de mogelijkheid om wekelijks telefonisch contact met een vrijwilliger te hebben. Hierdoor ging ik me beter en sneller thuis voelen in Voorschoten. Ook de tweewekelijkse ontmoetingsmiddagen voor senioren in het gezellige Vliethuis hielpen daarbij. En vooral niet te vergeten de altijd zeer welkome telefoontjes om te informeren naar mijn welzijn!

Coronatijd

De coronatijd verpest inderdaad een hoop plezier. Zo ook bij de organisatie van de eerdergenoemde ontmoetingsmiddagen voor senioren. Dat plan ligt even stil, in afwachting van betere tijden. Maar de belangstelling ervoor is er wel degelijk!

Hoewel het coronavirus de samenleving fors in de greep heeft en nog wel zal houden, maak ik me geen extra zorgen over de toekomst. Wel hoop ik het geweld goed te kunnen doorstaan en nog ouder te worden dan ik al ben. Hiervoor is het helaas wel noodzakelijk om goed rekening te houden met alle wenken en voorschriften die het leven in deze tijd aan ons stelt.

Tip

Tot slot nog een tip om een mogelijk gevoel van eenzaamheid te kunnen doorstaan: Bel eens iemand op! Een familielid, een vriend of vriendin, een buurman of buurvrouw, noem maar op! Een menselijke stem doet wonderen! Het brengt je misschien op nieuwe gedachten of inzichten! Doen!”